Wat eten en drinken we hier?

Tuesday, May 10, 2005

Wat eten en drinken we hier? : Ghana: De keuken van Alice en Wonder

Tijdens ons verblijf in Accra slapen we niet in een hotel. De laatste 8 jaar verblijven we in het appartement van Alice en Peter Paul in de buitenwijk Mamprobi. Ook wonen hier hun drieling Keith, Ida en Sebastian en de moeder van Alice: Wonder.

Alice en Wonder zijn grootheden in de keuken (en niet alleen daar hoor!). Hoewel het al erg vertrouwd is om 's-morgens om 07.00u geroosterd (licht-) bruin brood (van Hope for Life) met oude kaas te krijgen, zijn het vooral de traditionele maaltijden die Alice en Wonder bereiden die ons doen watertanden.

Voor de niet kenners hier een kleine uitleg wat wat is.

• Banku: gekookt mais- en casavedeeg geroerd tot grote ballen die je met saus of soep eet.
• Fufu: gekookte en gestampte casave en coco-yam (of gekookte bakbanaan) die je eet vanuit een grote kom soep.
• Kenkey: urenlang in maisbladeren gekookt maisdeeg. Te eten met hete tomaat saus en vis.
• Konkonte (face the wall): gekookt en geroosterde casavepoeder, ligt net als de fufu in de soep.
• Yamballen: gekookte yam (soort hele grote aardappel), tot ballen gerold met ui, knoflook , boter en ei. Daarna gefrituurd. Kan je eten met een saus.
• Waakye: gekookte bruine boontjes met rijst. Ook met tomaat-ui-saus met vis (Tilapia?).
• Jollof rijst: In tomaat-peper soep gekookte rijst met groenten.
• Rijstballen: ballen (zo groot als tennisballen) van ietwat doorgekookte rijst. Liggen ook weer in de soep.

Echte maaltijden hoeven we op deze manier niet buiten de deur te eten in Accra. Toch vermeldenswaardig zijn de kebabs van "Liquid" bij "Busy Internet" en de gebarbecuede worsten van "the Coca Cola spot" aan ring road east, Accra.

Westerse snacks eet Detlev op de jaarlijkse bazar van op de Ghana International School waar ook dit jaar het straatkinderen project CAS weer vertegenwoordigd is. Bij de Nederlandse stand is er broodje rookworst! En ook de Libaneze stand staat er niet voor niets met hun shoarma en kebab. Wel allemaal tegen behoorlijke (Ghanese) prijzen.

Dat geldt niet voor het koninginnedagfeestje op de residentie van de Nederlandse ambassadeur. Daar hebben we toch al heel wat feestjes gehad de laatste jaren, maar de stukjes Leidsche kaas, bitterballen, saucijzenbroodjes, haring, paling en zalm kwamen dit keer wel heel vaak voorbij.

Thursday, April 14, 2005

Wat eten en drinken we hier? : Uganda: Matoke, mieren, sprinkhanen en krokodil?!

We hebben een beetje het gevoel dat de reis ten einde loopt. Daar worden we wat eten betreft lui van. En dan wilen we lekker en bekend eten heben. Laat dat nou geen probleem zijn in Uganda. We eten daardoor wel wat duurder dan voorheen. En het echte straatvoedsel laten we al sinds Tanzania voor wat het is. Een beetje 'safety first' idee.

Ook in Uganda eten we nog wel eens het buffet zoals in Rwanda. Ugandees toevoeging is dan de Matoke, een puree van gekookte bakbananen en Gonja, gestoomde bananen. We eten ook weer veel chapaties, vooral tijdens onze trekking door Mount Elgon. Chapaties hebben we sinds Rwanda en Burundi niet meer gezien. Op een korte busstop op weg naar Masindi eten we bruine bonen, met gekookte zoete aardappel en tween stukjes rundvlees.

Maar voornamelijk eten we iets 'westers' in behoorlijke restaurants. Soms aardappelpuree, wat vaker patat of Irish potato (gekookte aardappel). En in Kampala zelf een paar keer een heel behoorlijke pepersteak. Al is de peper niet altijd de bekende wester groene of zwarte korrel maar ook wel eens een vurige rode!

Tijdens ons bezoek aan de markt in Kampala proeft Detlev nog zongedroogde mieren en gefrituurde sprinkhanen. Niet echt een maagvullende maaltijd maar als exotisch tussendoortje niet gek.

Op onze laatste avond in Uganda trakteren we ons zelf op een avondje 'Carnivore' bij 'Half London'. 'Carnivore' is een mondiaal top 25 restaurant in Nairobi, Kenia en heeft sinds drie jaar een eenvoudige tweede vestiging geopend in Kampala. We verwachten er veel van. Wijntje (SA), voorgerechtje(s) en daarna... Sandra aan de vis en Detlev aan het game meat: krokodil en antilope. Maar wat een domper zeg. Een groot, van de hitte sissende en spetterende schaal met zo'n 15 brokjes bot, pees en spieren en miniscule stukjes vlees.

De serveerster probeert nog te redden wat er te redden valt: "Ja, normaal serveren we echte biefstukken maar dit keer heeft de leverancier dit gebracht. De volgende keer is het zeker beter....."
Gelukkig smaakt de wijn zeer goed en bedingen we een aardige korting (zeer creatief gaat er geen bedrag van de vleesmaaltijd af maar verschijnen 3! voorgerechten NIET op de rekening).
Ook dit is Afrika.... en na bijna 5 maanden Oost Afrika kunnen we ook van zoiets genieten en er een fijne avond van maken.

Sunday, March 27, 2005

Wat eten en drinken we hier? : Rwanda: Lopend buffet

Pate (spreek uit pat) is een van de weinige Rwandese specialiteiten die we zo af en toe eten. Meer omdat we het idee hebben "te moeten proeven" van de "lokale lekkernijen" dan omdat het nou zo bijzonder lekker is. Pate lijkt een beetje op het Ghanese "face the wall", ofwel Kokonte. Maar die vergelijking zal voor het gros van de lezers wel een brug te ver zijn. Het is in ieder geval een goed doorgekookte, gestampte bal van casave waarvan je met de vingers van je rechterhand een balletje rolt en in een tomaat-/ pepersoep doopt. Best te eten en behoorlijk machtig.

Maar eerlijkheid gebied te zeggen dat we in Rwanda voornamelijk aan het buffet zitten. Van twaalf tot twee hebben de meeste eettentjes, cafeetjes en hotels een buffet opgesteld staan. Prijs, kwaliteit en variateit verschillen nogal. Een ding hebben ze wel gemeen: Je mag maar een keer opscheppen. Vlak bij het ook van de film Hotel Rwanda bekende Hotel des Milles Collines, in restaurant Karibu (Swahili voor Welkom) worden we voor het eerst verrast op zo'n buffet. Meteen de duurste en meest Westerse; wel 20 verschillende bakken met warm en heerlijke koud (salades) staan klaar om aangevallen te worden.

In de dagen erna komen we er pas achter dat werkelijk ieder eettentje dit soort buffetten aanbiedt. Vaak bevat het rijst, kool-wortelsalade, gekookte en gebakken banaan, green leaves (zie vorige eetblogs) bruine bonen en altijd (vette) friet . En als laatste, dicht bij degene die de rekening opmaakt: vlees. 1 stukje wel te verstaan, want anders loopt de standaardprijs alsnog op!

De "hawkers" langs de kant van de weg verkopen verrassend koude yoghurt/karnemelk in halve liter pakken. Heerlijk na een gezoute gebarbecuede maiskolf. Verder hebben we twee keer de mogelijkheid van een broodje kaas te smullen (gek genoeg is zowel in francofoon Burundi als Rwanda geen echt stokbrood te krijgen).

Een keer, in het universtiteitsstadje Butare, verwennen we ons zelf met een heus Frans getint twee-gangen-diner met een lekker (maar te warme) fles rode wijn. De eerste in 4 maanden! Na 14 februari (Stonetown, Zanzibar) onze tweede "luxe maaltijd"; wat zijn we toch verwend in Nederland zeg!
'S avonds staat voor Detlev (te) vaak de vleesspies met patat op het menu. Sandra doet het met rijst, vis of groenten. En vooral dat laatste is nog niet gemakkelijk te bestellen in een Rwandees restaurant.

Wellicht komt het door het seizoen maar zowel in Burundi als Rwanda komen we veel te weinig fruit tegen. Toch vaak iets waar andere Afrikaanse landen een grote verscheidenheid aan hebben.

De "African tea" is niet meer zo heerlijk kruidig als in Tanzania of Kenia maar bevat nog wel heel veel melk. En het komt altijd in van die schattige kleine "flasks", thermosflesjes. Die kopen we dan ook zeker als souvenier.

Saturday, March 12, 2005

Wat eten en drinken we hier? : Burundi: De Franse keuken

Burundi: we zijn in Francofoon Afrika en dat is ook aan de keuken goed te merken. De bezochte eetgelegeheden zijn door de omstandigheden beperkt tot die in de hoofdstad Bujumbura. En dat geeft dus niet echt een goed beeld van de Burundese keuken.

Een heerlijkheid na drie en halve maand reizen door Afrika is het zachte witte bolletje met kaas en de grote glazen yoghurt. Zuivel!!! De lokale patiserie laat ons verder smullen van verse corissants, redelijk lekkere koffie en broodjes ham (van die dikke Franse).

Overdag eet Detlev nog zijn vertrouwde pilau (hoewel al niet meer zo kruidig bereidt als in Tanzania) maar 's avonds genieten we van een rijk gevuld bord met een vleesspies (Detlev), visspies (Sandra), doperwten, friet met mayonaise (Detlev). Voorafgegaan door een redelijk gevulde tonijnsalade.

De koffie en thee in Burundi wordt geserveerd in schattige driekwart liter thermosflesjes. De suiker en melk wordt ook voor ieder apart in schaaltjes; heel apart. De thee met verse citroen en een schaaltje honing doet wonderen tegen de wat verkouden aandoende keel.

Sunday, March 6, 2005

Wat eten en drinken we hier? : Tanzania: Dadels en pilau

Van het straatvoedsel dat we op Pemba eten vergaten we de Dadels nog te melden. In grote plakkerige klompen liggen ze in de stalletjes langs de wegkant. Zoals zo vaak: je moet er van houden.

Pilau hebben we al genoemd maar omdat Detlev het zo vaak eet, hier ook nu ook een receptje: Rijst (basmati?) laten weken en koken. Ondertussen aardappels (ongekookt) en uien bakken in ruim olie. Als beide klaar zijn bij elkaar voegen en doorbakken met kruidnagel, cardamon (wat is dat in nl?), komijn, rietsuiker en kaneelstokjes. Serveren met klein beetje vis (in limoen, rietsuiker, zout en zwarte peper) of vlees.

Biriani eten we ook veel. De lekkerste aten we in Passing show hotel/restaurant in Stonetown. Vis, kip of rundvlees in een heerlijke saus geserveerd met rijst. Wat er allemaal in de saus gaat weten we niet maar we zullen Johannes van Dam eens vragen. Misschien kan hij dan ook een zaterdagartikeltje wijden over het Swahili-eten; wat is dat lekker zeg.

Vanuit de trein naar Kigoma hebben we weinig keus dus eten we alles wat er aangeboden wordt langs het spoor: gekookte of gebarbecuede casave en maiskolven met grote hoeveelheden thee. We houden het wel uit hier.

Saturday, February 12, 2005

Wat eten en drinken we hier? : Eten aan de Oost-Afrikaanse kust; straatvoedsel en Swahilikeuken.

Het zou kunnen zijn dat niet iedereen bij het lezen van de vorige "voedsel-blog" aan het watertanden sloeg. Het is ook een beschrijving van het eten dat dient om de maag te vullen en niet om eens lekker van te genieten. Het eten aan de Oost Afrikaanse kust is daarentegen echt heel erg de moeite waard.

Uiteraard eten we hier aan de kust veel meer vis en andere "zee-beestjes". Veel Swahili eten wordt bereid met kokosmelk of kokosolie wat het een zachte aparte smaak geeft. Bijvoorbeeld de rijst gekookt in kokosmelk. Een aanrader. We eten hier ook vaak pilau. Dat is rijst gekookt met kruiden als komijn en kruidnagel; heerlijk!

Door de vele Indiaase immigranten is er ook genoeg keus uit curries en vegetarische Thali. Combinaties van bovestaand zijn helemaal niet te vesmaden. Rijst in kokosmelk met een currie van grote garnalen... Niet te geloven zo lekker. Zelfs San eet nu garnalen.

Na de dure Keniaanse weken maken we er nu een sport van om 's-avonds zo goedkoop mogelijk te eten. Nou, dat kan hier goed. Al heb je er wel een beetje geluk en/of een sterke maag voor nodig. Het lukt zo wel om voor nog geen 60 euro cent met ze tweetjes een behoorlijke avondmaaltijd te eten. Twee colaatjes verdubbelen dan vaak nog de rekening.

Een opsomming van de heerlijkheden die we de afgelopen dagen zoal eten; gefrituurde gemalen bonenhapjes, de bekende samosa's, friet met rauwkost van kool en wortel of tomaat en ui, in peper gekookte aardappel in een gefriteerd jasje, kebab, een terplekke gebarbecuede vleesspies (en als Det pech heeft lever), koude gefriteerde vis (red en white snapper), stukjes gefriteerde inktvis en nog wel meer. Dit alles lekker op te peuzelen aan de kant van de weg met brood of chiapati of een bord bruinebonensoep!

Genoeg keus dus maar vanavond gaan we toch maar weer eens op zoek naar een beef of chicken biriani met pilau.............

Sunday, February 6, 2005

Wat eten en drinken we hier? : Kenia: Eten in het noorden.

In het noorden van Kenia hebben we onze meest traditionele maaltijden gegeten.
Kinyetti, een soort stamppot van harde bruine bonen, mais, "green leaves" en
aardappels bijvoorbeeld.Bijna alle maaltijden worden geserveerd met rijst,
patat!, greenleaves, chapati of ugali. Chapati is een soort stugge pannekoek
(die het met een beetje suiker ook goed doet als ontbijt). Ugali is een deegbal
van mais en casave. Beide kunnen behoorlijk in kwaliteit varieren maar er zijn heus
erg lekkere varianten bij! :-) Green leaves is een verzamelnaam. De ene keer is
er een verre variant van de ons bekende spinazie in te herkennen, een andere
keer zelfs overduidelijk boerenkool. Het enige dat altijd hetzelfde is.. je
raadt het al: de kleur.

Bovenstaande items zijn echt voorbeelden van voedsel dat door heel Oost Afrika
bekend is en dat we dus wel vaker zullen gaan eten de komende maanden. Wat echt
een Keniaanse specialiteit is is de Nyame Choma. Bij de ingang van de zogenaamde
"roast houses" is vaak ook de slager. je bestelt niet aan je tafeltje maar
wijst bij de slager zelf je lap vlees aan. Dat is vaak geit, soms rund
en als je geluk hebt ligt er ook kip. Na betaling gaat het hele zwikkie op een
rooster boven het houtskool (nog een wonder dat hier sowieso bossen zijn) en na
een minuut of 45 slaan ze het geheel aan je tafel, aan klein hapklare brokken.
Ook weer lekker met ugali of green leaves.

Snacks hebben ze ook hier. Vooral de samosa's zijn erg lekker en overal te
krijgen. Het is een deegflapje met lekker pittig gekruid gehakt. Wel even
oppassen dat ze niet te lang in de ongekoelde vitrines hebben gelegen.... Maar
tot op heden heeft het nog geen problemen opgeleverd.

Aan de kust in het oosten van Kenia is weer een heel andere keuken. Dat komt
door de invloeden van de  vele immigranten de laatste 2 eeuwen. Later dus meer
heerlijks...

Sunday, December 12, 2004

Wat eten en drinken we hier? : Ethiopie: Sprees

Waar me helemaal gek op gaan, is de Sprees. Wat een ontdekking, geweldig.
Het betekent gemixt fruit en je kunt zelf een samenstelling maken, maar als je een Sprees besteld, maken zij een mix van papaye, avocado en sharonvrucht, een goddelijke combinatie die helemaal fijngepureerd netjes in drie lagen in een bierpul wordt gegoten.

Het wordt opgediend met een plastic bordje erbij waar een half limoentje op licht, onmisbaar voor de extra verfijning van de smaak. De vierde ochtend worden we verrast door de breed glimlachende verkoopster, waarmee we helaas niet kunnen communiceren, gezien ons gebrek aan Amharic. Ze serveert de Sprees met een extra laag fruit.... Gisteren zijn de ananassen binnegekomen!

Sunday, December 12, 2004

Wat eten en drinken we hier? : Ethiopie: Injira

De varieteit van de Ethiopische keuken is eindeloos. Elke dag hebben we een andere hap, met uiteraard wel dezelfde basis, namelijk: Injira. Injira is een beetje een sompige zure pannekoek. Nee, dat klinkt niet erg aantrekkelijk, maar met de wortels, bonen, pepers, chickpeas, kip met pepersaus, schapenvlees of vis erop is het erg smullen.

Monday, December 6, 2004

Wat eten en drinken we hier? : Ethiopie: Nespresso apparaat te koop!